Ασθενής άνδρας, 38 ετών με πολλαπλά λιποθυμικά επεισόδια μετά από οσφρητική αύρα (επιληπτικές κρίσεις).
Ο απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική τομογραφία ανέδειξε πάχυνση του αριστερού ιπποκάμπου και της αμυγδαλής με μικροφυσαλλιδώδη στοιχεία. Στη διαφορική διάγνωση ετέθη το χαμηλόβαθμο γλοίωμα, το DNET και η σκλήρυνση του ιπποκάμπου.
Μετά από διεξοδική συζήτηση στο νευροογκολογικό συμβούλιο, διενεργήθη διαφλοϊική διακοιλιακή υπερεκλεκτική αμυγδαλοιπποκαμπεκτομή αριστερά.
Η μετεγχειρητική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου δείχνει την πλήρη εξαίρεση της βλάβης με διατήρηση του νεοφλοιού. Η ιστολογική εξέταση ανέδειξε γαγγλιογλοίωμα WHO I καθώς επίσης και στοιχεία σκλήρυνσης του ιπποκάμπου.
Μετεγχειρητικά ο ασθενής παρουσίασε σημαντική βελτίωση των επιληπτικών κρίσεων. Στην 5ετία ο ασθενής παραμένει υπό αντιεπιληπτική αγωγή και είναι ελεύθερος συμπτωμάτων.
Σχόλιο του χειρουργού:
Στην περίπτωση αυτή η βλάβη είναι εν τω βάθει, δηλαδή αρκετά βαθιά στον εγκέφαλο, σε μια περιοχή του κροταφικού λοβού που ονομάζεται «ιππόκαμπος». Αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε μια χειρουργική τεχνική η οποία θα μας επέτρεπε να προσπελάσουμε και να αφαιρέσουμε τη βλάβη, χωρίς να προκαλέσουμε ζημιά στον υπερκείμενο εγκεφαλικό φλοιό ο οποίος ήταν υγιής. Η εναλλακτική θα ήταν η λεγόμενη φλοιο-αμυγδαλοιπποκαμπεκτομή, όπου ο νεοφλοιός του κροταφικού πόλου αφαιρείται.
Αν και η βιβλιογραφία δεν έχει πάρει σαφή θέση ως προς τα πλεονεκτήματα της υπερεκλεκτικής επέμβασης, οι περισσότερες μελέτες περιγράφουν όφελος στο να παραμένει ο υγιής νεοφλοιός.
Εδώ, η τεχνική χρησιμοποιήθηκε για να αφαιρεθεί ο όγκος που υπήρχε στην περιοχή, όμως το χειρουργείο είναι ακριβώς το ίδιο και για ασθενείς με φαρμακοανθεκτική επιληψία λόγω σκλήρυνσης του ιπποκάμπου.