Ασθενής γυναίκα 66 ετών η οποία αρχικά παρουσίασε ζωστηροειδές άλγος οσφύος και στη συνέχεια αδυναμία βάδισης.
Ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό ανέδειξε μηνιγγίωμα όπισθεν του Θ12 σπονδύλου, με σημαντική πίεση επί των νευρικών στοιχείων.
Η ασθενής υπεβλήθη σε πεταλοπλαστική του Θ11-Θ12 σπονδύλου και ολική εξαίρεση της εξεργασίας.
Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ανεπίπλεκτη με άμεση βελτίωση τόσο του πόνου όσο και της μυικής ισχύος και βάδισης της ασθενούς. Ο μετεγχειρητικός έλεγχος 3μήνου με μαγνητική τομογραφία αναδεικνύει την ολική εξαίρεση του μηνιγγιώματος αλλά και το εξαιρετικά περιορισμένο χειρουργικό τραύμα, λόγω της πεταλοπλαστικής.
Σχόλιο του χειρουργού:
Ο λόγος που επέλεξα να παρουσιάσω το περιστατικό αυτό δεν είναι το μηνιγγίωμα της κατώτερης θωρακικής μοίρας ή το γεγονός ότι επετεύχθη ολική εξαίρεση. Αυτό στο οποίο θέλω να εστιάσω είναι η προσπέλαση και συγκεκριμένα η τεχνική της πεταλοτομίας-πεταλοπλαστικής. Σε αντίθεση με την πεταλεκτομία, όπου τα οπίσθια στοιχεία (δηλ. ένα τμήμα της “ραχοκοκκαλιάς”) αφαιρούνται μόνιμα, στην πεταλοπλαστική τα πέταλα επανατοποθετούνται και οι σύνδεσμοι συρράφονται, επιτυγχάνοντας έτσι την αποκατάσταση της ανατομίας της σπονδυλικής στήλης. Αυτό έχει πολλαπλά οφέλη: δεν επηρεάζεται η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης, δε δημιουργείται ουλή πάνω στη μήνιγγα, μειώνεται σημαντικά το ποσοστό διαφυγής εγκεφαλονωτιαίου υγρού κ.α.
Σε έμπειρα χέρια, η πεταλοπλαστική είναι γρήγορη και ασφαλής.
Για παθήσεις όπου τα οπίσθια στοιχεία του ασθενούς είναι υγιή, έχω εγκαταλείψει την πεταλεκτομία (μόνιμη αφαίρεση πετάλων) πλήρως.
