Ασθενής άδρας 60 ετών με εμμένουσα αυχεναλγία (3 εβδομάδες) και πάρεση του δεξιού άνω άκρου απο πενθημέρου.
Ο απεικονιστικός έλεγχος έλεγχος με μαγνητική και αξονική τομογραφία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ανέδειξε παθολογικό κάταγμα του Α5 σπονδύλου στα πλαίσια νεοπλασίας.
Διενεργήθη σωματεκτομή του Α5 σπονδύλου και σπονδυλοδεσία/στήριξη της σπονδυλικής στήλης με διατεινόμενο κλωβό και πλάκα.
Ο ασθενής βελτιώθηκε άμεσα. Η ιστολογική έκθεση έκανε λόγο για πιθανό παραγαγγλίωμα. Ο περαιτέρω εκτενής διαγνωστικός έλεγχος έβαλε τη διάγνωση του συνδρόμου παραγαγγλιώματος-φαιοχρωμοκυττώματος με έλλειμμα του γονιδίου SDHB (PGL 4).
Σχόλιο του χειρουργού:
Εδώ οι στόχοι της χειρουργικής επέμβασης είναι τρείς: Πρώτον, να αποσυμπιεστεί ο νωτιαίος μυελός και οι αυχενικές ρίζες, έτσι ώστε να μην κινδυνεύει η λειτουργικότητα του ασθενούς και να υφεθούν τα συμπτώματά του. Δεύτερον, να αποκατασταθεί η ανατομία και στήριξη της σπονδυλικής στήλης και τρίτον, να ληφθεί ιστός έτσι ώστε να τεθεί η διάγνωση.
Η σωματεκτομή, δηλαδή η αφαίρεση του σώματος ενός (ή και περισσοτέρων) σπονδύλων είναι η ιδανική λύση για την ικανοποιητική αποσυμπίεση και αποκατάσταση της σπονδυλικής στήλης.
Βέβαια, ο συγκεκριμένος ασθενής έπασχε τελικά από μια σπάνια νόσο. Η νευροχειρουργική παρέμβαση ήταν ένα σημαντικό κομμάτι της αντιμετώπισης, η θεραπεία του ασθενούς όμως είναι πρωτίστως ογκολογική.
