Πώς γίνεται η διάγνωση της Ισχιαλγίας;
Η διάγνωση της αιτίας ξεκινά με το ιστορικό και την κλινική εξέταση την οποία οφείλει να κάνει ο γιατρός. Ανάλογα με τα ευρήματα ενδέχεται να ζητηθούν διάφορες εξετάσεις.
Με το ιστορικό ο γιατρός θα καταλάβει αν πρόκειται για πραγματική ισχιαλγία (δηλαδή ερεθισμό του ισχιακού νεύρου) ή αν πρόκειται για μια παρεμφερή κατάσταση. Τυπικά, η ισχιαλγία έχει κατανομή νεύρου δηλαδή ακολουθεί τα δερματόμια. Με απλά λόγια, ο πόνος επεκτείνεται σε εκείνες τις περιοχές του δέρματος οι οποίες νευρώνονται από το νεύρο το οποίο έχει προσβληθεί. Κάθε νεύρο νευρώνει διαφορετική περιοχή του ποδιού. Έτσι, με βάση την κατανομή του πόνου ο γιατρός μπορεί να υποψιαστεί πιο νεύρο είναι προσβεβλημένο.
Κατά την κλινική εξέταση ο γιατρός θα ελέγξει αν υπάρχει μυική αδυναμία ή υπαισθησία. Με συγκεκριμένες δοκιμασίες μπορεί να διαπιστώσει αν υπάρχει πίεση του νεύρου από κάποιον δίσκο ή αν το νεύρο πιέζεται από άλλη αιτία (πχ. σύνδρομο απιοειδούς μυός).
Αν ο γιατρός υποψιάζεται πίεση νεύρου ενδέχεται να ζητήσει παραιτέρω έλεγχο με μαγνητική ή/και αξονική τομογραφία.
Η μαγνητική τομογραφία απεικονίζει εξαιρετικά την ανατομία της σπονδυλικής στήλης και μπορεί έτσι να δώσει πληροφορίες όχι μόνο για την αιτία του πόνου αλλά και για τη γενικότερη κατάσταση της οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Η αξονική τομογραφία δίνει γενικά λιγότερες πληροφορίες, απεικονίζει όμως πολύ καλά τα οστά. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε καταστάσεις όπως για παράδειγμα η σπονδυλολίσθηση ή ένα κάταγμα σπονδύλου.