Ποια είναι η θεραπεία της οσφυαλγίας;
Η ξεκούραση και η παραμονή στο σπίτι είναι αποτελεσματικά μέτρα τις πρώτες 72 ώρες μετά την έναρξη του πόνου. Ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει την κόπωση και τις σωματικές δραστηριότητες για μερικές μέρες. Πολλοί συστήνουν αρχικά τοποθέτηση κρύων επιθεμάτων για 48-72 ώρες και στη συνέχεια αλλαγή σε ζεστά επιθέματα (πχ. θερμοφόρα). Αυτό είναι το λεγόμενο πρωτόκολλο RICE και βοηθά όταν ο πόνος οφείλεται σε μυικά αίτια, πχ. σε κάκωση. Ο ασθενής μπορεί να πάρει και παυσίπονα όπως πχ. ibuprofen, paracetamol (Depon) κλπ.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι το να μένει κανείς ακίνητος στο κρεβάτι για πολλές μέρες είναι λάθος, παρόλο που αρκετοί γιατροί το συστήνουν ακόμα! Μελέτες έχουν δείξει ότι είναι σημαντικό να γυρνά κανείς στις δραστηριότητές του όσο το δυνατό συντομότερα και ότι το να μένει κανείς στο κρεβάτι για περισσότερο από 1 ή 2 εικοσιτετράωρα ίσως χειροτερεύει τον πόνο και μειώνει τον τόνο και την ευκαμψία των μυών.
Μια θέση που ενδέχεται να ανακουφίσει είναι ανάσκελα, με ένα μαξιλάρι ή μια τυλιγμένη πετσέτα κάτω από τους γλουτούς και μηρούς.Μερικές φορές όμως, το να ξαπλώνει κανείς ανάσκελα προκαλεί περισσότερο πόνο. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να δοκιμάσει να ξαπλώσει πλάγια, με τα πόδια λυγισμένα και με ενα μαξιλάρι ανάμεσα από τα πόδια
Συχνά, ειδικά αν ο πόνος δεν υποχωρήσει μετά από λίγες μέρες ή αν είναι ιδιαίτερα έντονος, χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή. Αυτή περιλαμβάνει ένα συνδυασμό φαρμάκων όπως πχ. μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη (NSAIDs, πχ. Voltaren, Brufen, Xefo, Arcoxia κλπ), μυοχαλαρωτικά (πχ. Norgesic), λοιπά αναλγητικά (πχ. Depon, Lonarid κλπ) ή και κορτιζονούχα φάρμακα.
- Φυσιοθεραπεία / Οστεοπαθητική
Πολλοί γιατροί συστήνουν φυσιοθεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει μασάζ, διατάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, χειρισμούς στη μέση, TENS κ.α.
Σε σοβαρές περιπτώσεις και όταν ο πόνος δεν υποχωρεί, ενδέχεται να χρειάζεται χειρουργείο. Το χειρουργείο είναι άμεσα απαραίτητο (επείγον) όταν υπάρχει ιππουριδική συνδρομή, δηλαδή διαταραχές ελέγχου της κύστης (ακράτεια ή αδυναμία ούρησης), αδυναμία σφιγκτήρα του πρωκτού, υπαισθησία στην περιγεννητική περιοχή ή και αδυναμία κάτω άκρων.
Η μικροδισκεκτομή είναι απαραίτητη όταν πρέπει να αφαιρεθεί μια δισκοκήλη ή κάποιο οστεόφυτο το οποίο πιέζει τα νευρικά στοιχεία. Οι πιο σύγχρονες τεχνικές είναι οι ελάχιστα επεμβατικές (περισσότερα εδώ).
Η αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα είναι απαραίτητη όταν υπάρχει στένωση. Το χειρουργείο γίνεται με διαφόρους τρόπους, όμως και εδώ οι πιο σύγχρονες τεχνικές είναι οι ελάχιστα επεμβατικές (περισσότερα εδώ).
Οι διηθήσεις, δηλαδή οι στοχευμένες ενέσεις έχουν σαν στόχο να αναισθητοποιήσουν αλλά και να μειώσουν τη φλεγμονή σε διάφορα σημεία της σπονδυλικής στήλης (περισσότερα εδώ).
Η σπονδυλοδεσία σταθεροποιεί τμήμα της σπονδυλικής στήλης και καταργεί την επώδυνη κινητικότητα. Έχει πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις και αν εφαρμοστεί στους κατάλληλους ασθενείς συνοδεύεται από πολύ καλά αποτελέσματα (περισσότερα εδώ).