Ασθενής 52 ετών με εξεργασία εγκεφάλου ύποπτη για γλοιοβλάστωμα και διαταραχές ομιλίας μικτού τύπου.
Αποφασίστηκε η διενέργεια κρανιοτομίας για αφαίρεση του όγκου. Λόγω της εγγύτητας της βλάβης με κρίσιμες (eloquent) περιοχές του εγκεφάλου όπως είναι τα κέντρα και δεμάτια του λόγου, η νήσος του Reil και η πυραμιδική οδός (οδός της κίνησης άνω και κάτω άκρων) το χειρουργείο έγινε με τον ασθενή ξύπνιο (awake craniotomy) και με τη χρήση διεγχειρητικού υπερήχου, ανοσοφθορισμού 5-ALA και διεγχειρητικού νευροφυσιολογικού ελέγχου (neuromonitoring).
Η μετεγχειρητική μαγνητική τομογραφία ανέδειξε πλήρη εξαίρεση του όγκου.
Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς ήταν ανεπίπλεκτη με πλήρη αποκατάσταση των συμπτωμάτων και ο ασθενής εξήλθε την 4η μετεγχειρητική ημέρα.
Προεγχειρητικές εικόνες (μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό) αναδεικνύουν το μέγεθος και τη θέση της βλάβης.
Μετεγχειρητικές εικόνες (μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό) αναδεικνύουν την πλήρη (ολική) αφαίρεση του όγκου.
Αριστερά: Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, η τεχνική της αφύπνισης (= ασφάλεια!) συνδυάστηκε με την τεχνική του ανοσοφθορισμού 5-ALA (= ολική αφαίρεση!) για ένα άριστο αποτέλεσμα. Στην αριστερή εικόνα με ροζ χρώμα “ανάβουν” τα ύποπτα κύτταρα δίνοντας έτσι στο νευροχειρουργό τη δυνατότητα να τα αφαιρέσει. Δεξιά: η χειρουργική ομάδα με τον ασθενή μετά την ολοκλήρωση του κυρίως χρόνου της επέμβασης.
Ο νευροχειρουργός Παντελής Χ. Σταυρινού είναι κάτοχος πιστοποίησης Master της Γερμανικής Εταιρίας Σπονδυλικής Στήλης (DWG – Master Certificate)
Σχόλιο του χειρουργού:
Στο συγκεκριμένο περιστατικό ο χειρουργός πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο -εξίσου σημαντικούς- στόχους.
Αφενός πρέπει να βγει όλος ο όγκος, αφετέρου δεν πρέπει να γίνει καμία νευρολογική βλάβη. Οι δύο αυτοί στόχοι μερικές φορές είναι αντικρουόμενοι.
Αν χειρουργήσουμε επιθετικά, προκειμένω να αφαιρέσουμε όλο τον όγκο, ίσως δημιουργήσουμε βλάβη σε κρίσιμα κέντρα και λειτουργίες του εγκεφάλου. Από την άλλη, αν είμαστε συντηρητικοί προκειμένω να μην προκαλέσουμε ζημιά ίσως αφήσουμε πίσω όγκο.
Γι’ αυτό λοιπόν συνδυάσαμε κάθε διαθέσιμη τεχνική και τεχνολογία για να επιτύχουμε ένα άριστο αποτέλεσμα: αρχικά, ο ασθενής ήταν ξύπνιος κατά τη διάρκεια της επέμβασης και μας μιλούσε και κουνούσε τα άκρα του. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαμε να ελέγχουμε συνεχώς όλες τις κρίσιμες λειτουργίες και ιδίως την ομιλία η οποία δεν ελέγχεται με τον ασθενή σε αναισθησία. Επιπλέον, με την τεχνική 5ALA καταφέραμε να αφαιρέσουμε όλη την εξεργασία και να μην αφήσουμε υπόλειμμα μια και τα κακοήθη κύτταρα έγιναν ορατά. Τέλος, με τη χρήση του διεγχειρητικού υπερήχου και του νευροφυσιολογικού ελέγχου, μπορούσαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης να ελέγχουμε την ποιότητα του χειρουργείου μας.
Ο ασθενής εξήλθε του νοσοκομείου την 4η μετεγχειρητική ημέρα.
